Świątynia Lazurowych Obłoków

Świątynia Lazurowych Obłoków (świątynia buddyjska) znajdująca się u podnóża Pachnących Wzgórz. Jest to nieczynna świątynia,która została przerobiona na muzeum (chociaż wierni nadal przychodzą tutaj prosić buddę o łaski). Prowadzi do niej uliczka, na której sprzedawane są imbirowe cukierki oraz najtwardsze na świecie orzechy, które otwiera się przy pomocy specjalnego kluczyka.

Świątynia podzielona jest na sześć dziedzińców, z których każdy znajduje się na innej wysokości. Niedaleko wejścia do świątyni znajduje się niewielkie jezioro. Wewnątrz bramy wejściowej umieszczono dwie figury strażników (Strażnik Hmm i Strażnik Ha), zaś po obu jej bokach wieże dzwonu i bębna. Takie wieże są charakterystyczne dla budowli chińskich. Teraz żeby Was nie okłamać... Wieże dzwonów były budowane po wschodniej stronie, bo o wschodzie słońca dzwoniono dzwonem, natomiast wierze bębnów po zachodniej, w bęben uderzano o zachodzie słońca (lub na odwrót). Za bramą znajdują się dwa pałace, jeden poświęcony Buddzie Majtrei, drugi Buddzie Siakjamuniemu Najwyższym budynkiem w świątyni jest znajdująca się na Zachodnim Wzgórzu 35-metrowa, bogato zdobiona pagoda (czyli miejsce pochówku mnichów), z której można podziwiać panoramę przedmieść Pekinu. Osobiście nic nie podziwiałam bo była mgła i padał śnieg.

W centrum kompleksu świątynnego znajduje się pawilon poświęcony pierwszemu prezydentowi Republiki Chińskiej, Sun Jat-senowi. Nad wejściem do pawilonu znajduje się czerwona tablica pamiątkowa ze słowami napisanymi przez jego żonę. Wewnątrz budynku znajduje się kryształowa trumna, podarowana przez rząd radziecki (prezydent został pochowany w nankińskim mauzoleum, stąd pustą trumnę umieszczono w świątyni). W pawilonie znajdują się również rękopisy Suna, a także jego pomnik. Zdjęć nie posiadam bo mi się rozładował aparat :o( Dopiero wieczorem małżonek odkrył, że wkładam baterię do ładowarki złą stroną i więcej nie mieliśmy problemów z aparatem.

W zachodniej części świątyni wznosi się Pawilon Pięciuset Arhatów. Wewnątrz niego znajduje się łącznie 512 różnych figur, w tym 500 drewnianych figur arhatów, 11 figur bodhisattwów i statua Buddy Ji Gong. Figury arhatów są naturalnej wielkości i przedstawione w różnych pozach. Podobno każdy mężczyzna wchodzący do świątyni jest wstanie odkryć arhata, który ma jego rysy twarzy. Dodatkowo przewodnik opowiedział nam legendę o arhatach.

"Kiedy nadszedł czas zjazdu jeden z Arhatów (czyli mnichów) przybył chwilę wcześniej. Ponieważ nie chciał sam siedzieć w świątyni, udał się na spacer po Pachnących Wzgórzach. Tam spotkał starszą kobietę, która została napadnięta przez zbójców. Dzielny mnich stanął w obronie kobiety, ale przez to przybył na spotkanie spóźniony i w świątyni zabrakło dla niego miejsca. Jednak ponieważ jego spóźnienie było spowodowane dobrym uczynkiem, znaleziono mu miejsce na... suficie"

I rzeczywiście jedna z figurek arhatów znajduje się na suficie. Nie powiem Wam, gdzie... nie będę psuła zabawy tym, którzy odwiedzą to miejsce samodzielnie.

Myślę, że w tym miejscu warto poruszyć temat religijności Chińczyków. Co do zasady wszyscy Chińczycy (lub prawie wszyscy) mają podpisaną deklaracje ateisty. Co nie zmienia faktu, ze naród ten jest bardzo praktyczny i gdy potrzebuje jakiejś łaski chętnie udaje się do świątyni złożyć prośbę. I tak do świątyń buddyjskich Chińczycy udają się prosić o szczęście i zdrowie, do świątyń Konfucjusza - o zdanie egzaminów, do świątyń Taoistycznych - o pieniądze, gdy czują się samotni (szczególnie starsze osoby) z chęcią dołączają do wspólnot chrześcijańskich. Co warto podkreślić, wspólnoty chrześcijańskie (np. katolickie) nie podlegają Watykanowi, tylko pod Biuro Spraw Religijnych Chińskiej Republiki Ludowe. Przez co wspólnoty te nie są uznawane przez Watykan.

Zdjęcia (19)

Komentarze (0)