2015
02
gru
Świątynia Nieba, czyli miejsce modlitw o urodzaj
Chiny, Pekin
Przejechano 6938 km
Świątynia Nieba nazywana również Ołtarzem Nieba jest to kompleks sakralnych budowli taoistycznych. Odbywały się tutaj związana z przesileniem zimowych ceremonia, w czasie której cesarz przez 3 dni modlił się do Nieba o obfite plony rolne.
Świątynia została zbudowana przez cesarza Yongle, który przeniósł stolicę Chin z Nankinu (Nanjin -Południowa Stolica) do Pekinu (Beijin -Północna Stolica) oraz wybudował Zakazane Miasto.
W skład kompleksu wchodzą trzy główne grupy zabudowań wzniesione z zachowaniem ścisłych reguł feng shui. Łączy je Czerwony Most tj. 360-metrowa kładka.
Najpierw dotarliśmy do Okrągłego Ołtarza, czyli najświętsze miejsce kompleksu, gdzie cesarz składał niegdyś ofiary (do dziś Chińczycy np. podczas pogrzebów palą pieniądze, aby zmarły nie był po tamtej stronie biedny). Ołtarz jest to okrągła trzy poziomowa, marmurowa platforma. Trzy piętra wyobrażają - człowieka, Ziemię i Niebo. Ziemia tak jak wcześniej pisałam była symbolizowana przez kwadrat, Niebo przez koło. Dlatego podstawa ołtarza, w odróżnieniu od górnej platformy, została zbudowana na planie kwadratu. Centralną płytę ołtarza otacza dziewięć pierścieni złożonych z płyt kamiennych w liczbach odpowiadających kolejnym wielokrotnościom dziewiątki. Także liczba bloków tworzących każdą z kondygnacji jest wielokrotnością dziewiątki, uważanej w kosmologii chińskiej za symbol Nieba i cesarza, którego nazywano Synem Niebios. Na górnej platformie, dziś pustej, stał niegdyś Tron Nieba. Miejsce to uważane było za środek cesarstwa, a także centrum całej Ziemi. Dlatego przybywający w to miejcie turyści uwielbiają robić sobie w tym miejscu zdjęcie.
Kolejnym miejscem, w które dotarliśmy to było Cesarskie Sklepienie Nieba, czyli mniejsza świątynia na planie koła. Przed nią znajduje się zakrzywiona Ściana Szeptów (zwana także Murem Echa). Słowa wypowiedziane szeptem przy jednym jej krańcu słychać dobrze na drugim. Właśnie w tej świątyni spędzał noc cesarz. W teorii powinien czas poświęcić na modlitwę, w praktyce ze względu na wspomnianą akustykę, mógł podsłuchiwać rozmowy pilnujących go strażników (dzięki czemu poznawał panujące wśród jego podwładnych nastroje).
Na końcu dotarliśmy do Pawilonu Modlitwy o Urodzaj, czyli głównego budynek kompleksu. Pawilon wykonany jest w całości z drewna, ale przy jego budowie nie używano gwoździ. Świątynia, będąca przez lata najwyższym budynkiem Pekinu -38 m wysokości, zwieńczona jest potrójnym dachem wykonanym z błękitnych dachówek symbolizujących Niebo. Sklepienie podtrzymywane jest przez bogato zdobione kolumny. Z czterech stron świata znajdują się potężne Smocze Kolumny, symbolizujące cztery pory roku. Pozostałe 24 kolumny symbolizują miesiące i godziny dnia tj. 12 miesięcy i 12 godzin (w starożytnych Chinach 1 godzinie odpowiadały 2 godziny tj doba miała 12 a nie 24 godziny). We wnętrzu dekorowanym barwnymi malowidłami znajduje się figura smoka reprezentująca cesarza Chin. Balustrady górnej platformy zdobione są rzeźbami w kształcie smoków, które podkreślają cesarski charakter świątyni. 
Świątynia została zbudowana przez cesarza Yongle, który przeniósł stolicę Chin z Nankinu (Nanjin -Południowa Stolica) do Pekinu (Beijin -Północna Stolica) oraz wybudował Zakazane Miasto.
W skład kompleksu wchodzą trzy główne grupy zabudowań wzniesione z zachowaniem ścisłych reguł feng shui. Łączy je Czerwony Most tj. 360-metrowa kładka.
Najpierw dotarliśmy do Okrągłego Ołtarza, czyli najświętsze miejsce kompleksu, gdzie cesarz składał niegdyś ofiary (do dziś Chińczycy np. podczas pogrzebów palą pieniądze, aby zmarły nie był po tamtej stronie biedny). Ołtarz jest to okrągła trzy poziomowa, marmurowa platforma. Trzy piętra wyobrażają - człowieka, Ziemię i Niebo. Ziemia tak jak wcześniej pisałam była symbolizowana przez kwadrat, Niebo przez koło. Dlatego podstawa ołtarza, w odróżnieniu od górnej platformy, została zbudowana na planie kwadratu. Centralną płytę ołtarza otacza dziewięć pierścieni złożonych z płyt kamiennych w liczbach odpowiadających kolejnym wielokrotnościom dziewiątki. Także liczba bloków tworzących każdą z kondygnacji jest wielokrotnością dziewiątki, uważanej w kosmologii chińskiej za symbol Nieba i cesarza, którego nazywano Synem Niebios. Na górnej platformie, dziś pustej, stał niegdyś Tron Nieba. Miejsce to uważane było za środek cesarstwa, a także centrum całej Ziemi. Dlatego przybywający w to miejcie turyści uwielbiają robić sobie w tym miejscu zdjęcie.
Kolejnym miejscem, w które dotarliśmy to było Cesarskie Sklepienie Nieba, czyli mniejsza świątynia na planie koła. Przed nią znajduje się zakrzywiona Ściana Szeptów (zwana także Murem Echa). Słowa wypowiedziane szeptem przy jednym jej krańcu słychać dobrze na drugim. Właśnie w tej świątyni spędzał noc cesarz. W teorii powinien czas poświęcić na modlitwę, w praktyce ze względu na wspomnianą akustykę, mógł podsłuchiwać rozmowy pilnujących go strażników (dzięki czemu poznawał panujące wśród jego podwładnych nastroje).
Na końcu dotarliśmy do Pawilonu Modlitwy o Urodzaj, czyli głównego budynek kompleksu. Pawilon wykonany jest w całości z drewna, ale przy jego budowie nie używano gwoździ. Świątynia, będąca przez lata najwyższym budynkiem Pekinu -38 m wysokości, zwieńczona jest potrójnym dachem wykonanym z błękitnych dachówek symbolizujących Niebo. Sklepienie podtrzymywane jest przez bogato zdobione kolumny. Z czterech stron świata znajdują się potężne Smocze Kolumny, symbolizujące cztery pory roku. Pozostałe 24 kolumny symbolizują miesiące i godziny dnia tj. 12 miesięcy i 12 godzin (w starożytnych Chinach 1 godzinie odpowiadały 2 godziny tj doba miała 12 a nie 24 godziny). We wnętrzu dekorowanym barwnymi malowidłami znajduje się figura smoka reprezentująca cesarza Chin. Balustrady górnej platformy zdobione są rzeźbami w kształcie smoków, które podkreślają cesarski charakter świątyni.
Zdjęcia (11)
Komentarze (0)
Zasoby: 
21.251 
21.749 
1.082.818 
3.423 
