chitwan national park

Chitwan National Park to niezwykle miejsce, w ktorym mozna spotkac ok. 600 gatunkow roslin, 56- ssakow, 539- ptakow oraz 49-gadow. Park slynie z tego, ze na jego terenie zyje 412 nosorozcow i 59 tygrysow bengalskich.

Do dzungli mozna wejsc jedynie z przewodnikiem i po zalatwieniu kilku formalnosci, dlatego odpuscilismy sobie zalatwianie wszystkiego na wlasna reke i za 6500 rupi zalatwilismy wszystko za posrednictwem hotelu. W cene wliczono: 2 noclegi, wyzywienie, trekking po dzungli, splyw lodka, safari na sloniach, podgladanie ptakow i udzial w przedstawieniu prezentujacym kulture tharu.

Co do sloni to mam mieszane uczucia. W wiekszosci sa wlasnoscia rzadu i ich normalny dzien pracy wyglada tak: 4-7 sa wolne tzn. wyprowadza sie je do dzungli, gdzie sie pasa (dziennie slon zjada od 250-300 kg pozywienia i wpija 100l wody), nastepnie 7-4 pracuja. Zwykle nosza rozne rzeczy, ale gdy nie ma pracy woza turystow (jak slonie prywatne). Potem znow od 4 do 7 sa wolne. 7-4 sa na powrot spetywane i spia w zamknieciu. W momencie, gdy slon jest chory dostaje leki i zwolnienie od weterynarza (takie sloniowe L4).
Odnosze wrazenie, ze slonie sa dobrze traktowane (cos jak nasze konie)

Jednak bylo pare sytuacji, ktore mi sie nie podobaly np. kapiel ze sloniami. Jechalam ja zobaczyc w przekonaniu, ze bede podgladac kapiace sie slonie stojac obok nich w wodzie. W rzeczywistosci bylo to okropne przedstawienie, podczas ktorego slonie zmuszone byly do polewania ludzi woda z trab, zrzucania ich z grzbietu itp. itd. W kazdym razie nie wygladaly na zbyt szczesliwe.

DZUNGLA. W pierwszej chwili trekking po dzungli nie zrobil na mnie szczegolnego wrazenia. Paprocie, jelenie -cos jak w lesie Kabackim tylko z pijawkami. Dopiero gdy wsiadlam na slonia los sie do mnie usmiechnal i spotkalam mame nosorozca z mlodym. Poczatkowo obserwowalismy ich jak ukrywaja sie wsrod lisci ale nagle, ktorys z turystow zapragnal lepszych zdjec wiec nosorozce zaczeto atakowac sloniami aby wyploszyc je z kryjowki. Potworne :o(

Przejazdzka lodzia pzyniosla wiele smiechu i radosci bo moglismy obserwowac krokodyle i ptaki wodne.

Co do podgladania ptactwa to szlo mi kiepsko bo nie moglam zadnego dojrzec i wszystkie ptaki wygladaly dla mnie tak samo do czasu az przewodnik pozyczyl mi lornetke a wtedy wszytko zaczelo miec sens.

Wieczor spedzilismy ogladajac wystepy miejscowej mlodziezy prezentujacej tradycyjne tance i spiewy. Bylo tak fajnie, ze na sam koniec i ja bryknelam na scene potupac razem z nimi

Szkoda mi wracac do Bharatpur bo mimo,ze Park lezy 40 min od mojego miejsca zamieszkania to jest najbardziej egzotycznym miejscem jakie do tej pory widzialam. Zreszta sami pomyslcie -wiejskie podworko, gospodyni luska zielony groszek, po podworku biegaja kaczki i kury a przy paliku stoi sobie slon i zajada paczuszke zrobiona ze sloniowej trawy, soli, cukru i ryzu :o)

Zdjęcia (72)

Komentarze (1)