tradycyjna medycyna chińska

Medycyna chińska to jeden z najstarszych systemów medycznych na świecie. Pierwszym przekazem pisanym, w którym zawarta została wiedza o chorobach i metodach ich zwalczania, jest „Żółtego Cesarza Księga Medycyny Wewnętrznej” (z III w. p.n.e.). Także od co najmniej trzech tysięcy lat jest znakomitą metodą profilaktyki zdrowotnej. I właśnie słowo „profilaktyka zdrowotna” (nie zaś leczenie choroby) jest kluczem do zrozumienia medycyny chińskiej. Lekarzom w starożytnych Chinach płacono właśnie za to, aby nie być chorym.

Tradycyjna (klasyczna) medycyna chińska, jak również jej współczesna wersja, wywodzą się z filozofii taoistycznej. Zgodnie z którą podstawą zdrowia oraz właściwej terapii jest harmonizowanie przepływów energii w narządach i całym organizmie. Człowiek postrzegany jest tutaj jako całość psycho-fizyczna. Oznacza to, że medycyna chińska nie zajmuje się „jednostkami chorobowymi”, lecz poszukuje faktycznych przyczyn występowania dolegliwości. Zgodnie z tą filozofią współczesna zachodnia medycyna leczy bardzo często jedynie objawy, nie zaś przyczyny.

Medycyna chińska opiera się m.in. na precyzyjnej diagnostyce z pulsu, języka, wyglądu skóry i wywiadu medycznego. Podstawą terapii są zaś ziołolecznictwo, dieta, akupunktura oraz różne techniki masażu. Bardzo ważny jest też ruch – stąd taka popularność w Chinach ćwiczeń Tai-chi i zakazanego Falun Gong.

Obecnie w ramach systemu opieki zdrowotnej w Chińskiej Republice Ludowej leczenie za pomocą tradycyjnej medycyny chińskiej prowadzone jest równorzędnie z medycyną konwencjonalną.

Zdjęcia (20)

Komentarze (1)